ZUS wypłaci odszkodowanie za skręcenie stawu skokowego podczas pracy, np. przy poślizgnięciu na mokrej podłodze. Dodatkowo przysługiwać będzie odszkodowanie od pracodawcy, jeśli ponosi on odpowiedzialność za wypadek. Przykład 3. Potknięcie o niezabezpieczony kabel na terenie marketu spowodowało skręcenie kostki. Staw skokowy do naprawy. 31 grudnia 2020. Artroza stawu skokowego to schorzenie polegające na niszczeniu chrząstki stawowej. W sytuacji, gdy zmiany zwyrodnieniowe są bardzo zaawansowane, staw jest całkowicie zniszczony i bolesny, medycyna ma do zaoferowania pacjentom dwie opcje: usztywnienie stawu skokowego lub założenie endoprotezy. Objawy skręcenia kostki to: gwałtowny ból, który narasta podczas wykonywania ruchów, próby obciążania (ból nad kostką po zewnętrznej stronie, ból stawu skokowego przy chodzeniu), spuchnięta, opuchnięta kostka, „ucieplenie” okolicy stawu, miejscowe zaczerwienienie, możliwy krwiak. Skręcenie stawu skokowego to właściwie Skręcenie stawu skokowego występuje, gdy stopa gwałtownie skręca się do wewnątrz lub na zewnątrz, co może przeciążyć więzadła wewnętrzne lub boczne i spowodować przemieszczenie kości. W skrajnych przypadkach może dojść do zwichnięcia lub złamania. Zwichnięcie stawu skokowego może przybierać różne formy. Najczęstszym Rozpoznanie zrostu opóźnionego/stawu rzekomego. Jeśli mimo zapewnienia opisanych wcześniej warunków proces gojenia ulegnie wydłużeniu do 4 miesięcy lub przekroczy 6–8 miesięcy, to zgodnie z definicją zaproponowaną przez Rockwooda i Greena opartą o kryterium czasu, można rozpoznać adekwatnie zrost opóźniony lub staw rzekomy. Skręcenie stawu skokowego 1 stopnia (rozciągnięcie stawu skokowego) Podczas urazu dochodzi do rozciągnięcia więzadeł i torebki stawowej. Głównym objawem lekkiego skręcenia kostki jest ból o umiarkowanym nasileniu, który nieznacznie utrudnia chodzenie. Jeśli pojawia się obrzęk, to zwykle w obrębie kostki bocznej. Opuchlizna na 5S2hdbO. Czy bieganie szkodzi stawom? Powszechna moda na bieganie sprawiła, że coraz liczniejsza grupa Polaków decyduje się na uprawianie joggingu, a także biegów długodystansowych. Biegamy, aby poprawić kondycję fizyczną i wydolnościową organizmu, zwiększyć jego odporność, a także poprawić nasze samopoczucie. Z drugiej strony wszyscy mamy świadomość ryzyka wystąpienia urazów i kontuzji. Czy zatem bieganie może wpływać negatywnie na kondycję naszych stawów? Sprawdź czy duże siły nacisku, które działają w trakcie biegu przyczyniają się do powstania zwyrodnień stawów. Poznaj zasady prawidłowego doboru obuwia oraz przygotowania stawów i mięśni do biegania, a zminimalizujesz ryzyko wystąpienia kontuzji. typ podłoża może mieć wpływ na wystąpienie kontuzji podczas biegania Obciążenia stawów w czasie biegania Analizą obciążenia stawów w czasie biegania zajęli się naukowcy z Uniwersytetu Norfolk (USA). W badaniu przeprowadzonym w 2016 r. wzięło udział 10 kobiet oraz 10 mężczyzn, porównywano obciążenie stawów podczas marszu bez nachylenia, z nachyleniem 11% oraz bieganie w tempie 8 km/h. Wyniki badań pokazały, że podczas biegania pionowa siła reakcji podłoża zwiększa się o 45% w porównaniu do chodzenia. Proporcjonalnie obciążenie stawów rośnie o 45% w czasie biegania. Siły, które działają na staw skokowy, kolanowy oraz biodrowy mogę przekroczyć nawet pięciokrotnie masę ciała biegacza. Zwiększa się także zdecydowanie dynamika obciążenia, która w trakcie biegu może wynieść do 10-krotności masy ciała. Oznacza to, że obciążanie stawów w czasie biegania jest znaczne. Dla porównania wykonywanie przysiadów obciążają staw udowo-rzepkowy oraz staw udowo-piszczelowy od 2,5 do nawet 7-krotności wagi ciała. Oznacza to, że osoba ważąca 50 kg. i wykonująca przysiad, obciąża stawy z siłą 125 - 350 kg. Badania pokazały także, że bieganie z lądowaniem na pięcie może być bardzo niebezpieczne dla stawów. Dlatego też amatorskie bieganie powinno zostać zastąpione prawidłową techniką, czyli taką gdy lądujemy na przedniej części stopy. Wówczas zapewniamy większą amortyzację mięśni. Bieganie nie jest zalecane osobom otyłym, które wcześniej nie wykonywały aktywności fizycznej. Aby zapewnić stawom adaptację do nowych obciążeń, należy w pierwszej kolejności zastosować marsze i spacery, które przygotują organizm do zwiększonej aktywności. Najczęstsze kontuzje biegaczy W czasie biegu nasza stopa uderza o podłoże do 1000 razy / km. Wykonanie setek tysięcy jednostajnych kroków w czasie biegu, może doprowadzić nasze stawy do wystąpienia licznych kontuzji. Urazy mogą przybrać formę przeciążeń, zwichnięć, skręceń, złamań lub zapalenia stawów i mięśni. Pośród najczęściej występujących kontuzji można wymienić: zapalenie ścięgna Achillesa; bóle okolic pięty ( zapalenie rozcięgna podeszwowego); uszkodzenie wiązadeł stawu skokowego; zapalenie okostnej kości piszczelowej; podrażnienie prostowników palców; urazy kolana. Aby ograniczyć możliwość wystąpienia kontuzji należy dobrać odpowiednią intensywność treningu. Bieganie do 70 km w tygodniu nie powinno wywołać istotnego wzrostu kontuzji u biegaczy. Jeżeli jednak mamy w planach przebiegniecie długich dystansów, musimy być świadomi, że wtedy ryzyko wystąpienia kontuzji w obrębie kończyn dolnych ogromnie wzrasta. Buty do biegania Bieganie to bardzo popularny sport, głównie dzięki temu, że jest on niezwykle uniwersalny. Biegać możemy wszędzie, o każdej porze, bez specjalnego przygotowania. Aby jednak bieganie nie przysporzyło więcej problemów, niż pożytku musimy zadbać o prawidłowy dobór obuwia. W czasie biegu zaangażowana jest cała stopa oraz mięśnie i stawy nóg. Dlatego wybór profesjonalnego obuwia do biegania to nie kwestia panującej mody. Jeżeli wybierzemy zwykłe trampki, musimy wiedzieć, że nie mają one budowy, które odciążają nogi w czasie biegu. Nieodpowiedni dobór obuwia może mieć bardzo negatywne konsekwencje. Począwszy od braku wygody, otarć i drobnych odcisków, na kontuzjach stóp, kolan a nawet kręgosłupa kończąc. Buty do biegania należy wybrać z myślą o podłożu, po którym będziemy biegać Jeżeli chcesz dopasować buty idealne dla siebie możesz skorzystać z profesjonalnej analizy chodu i biegu na ścieżce podometrycznej. Liczne ośrodki medycyny sportowej lub specjalistyczne sklepy dla biegaczy oferują badanie diagnostyczne, które pozwala dopasować prawidłowe buty do biegania Pronacja czy supinacja? W czasie badań wykonywane jest nagranie, które rejestruje ruch nawet 200 razy na sekundę. Na podstawie nagrania dokonywana jest analiza budowy miednicy, kolan oraz stóp, która pozwala wychwycić istotne nieprawidłowości. Dodatkowo specjalista analizujący nagranie jest także w stanie wykryć tendencję stopy do ustawienia w pronacji lub supinacji. Pronacja stopy, to nic innego jak naturalny ruch stopy do wewnątrz, który wykonuje stopa w czasie biegu. Pozwala ona zamortyzować wstrząsy, które mogą powstać w wyniku uderzenia ciała w podłoże. W przypadku nadmiernej pronacji, stopa przesadnie wykręca się do wewnątrz, co może wywoływać kontuzje. W przypadku supinacji, stopa wykonuje ruch do zewnątrz. Nadmierna supinacja może powodować problemy z naturalną amortyzacją stopy w przypadku wstrząsu. Problemy z supinacją mogą zostać zbilansowane doborem odpowiedniego obuwa, które wyposażone zostały w systemy amortyzujące. Zdecydowanie najwięcej osób ma stopy pronujące, a wiec takie, które układają się do wewnątrz. Stropy neutralne ma ok. 40% biegaczy. Najrzadziej występują stopy supinujące - tylko kilka procent biegaczy posiada taki rodzaj stóp. Jeśli jednak należymy do ostatniej grupy biegaczy, wówczas odpowiednia amortyzacja jest wręcz niezbędna. Badania dla biegaczy Przygotowując się do biegania możemy również wykonać badania stabilograficzne (dynamiczne), które ocenią propriocepcje, równowgę i kontrolę nerwowo - mięśniową. Wykonując to badanie zweryfikujemy, czy nasze ciało potrafi zachować stabilną postawę. Dzięki temu, dowiemy się czy nasze ciało jest podatne na kontuzje. Im większa stabilność i kontrola nerwowo-mięśniowa, tym lepsza amortyzacja ciała. Jest to dla nas dobra wiadomość. Ponieważ oznacza, że nie jesteśmy podatni na urazy skrętne stawu skokowego czy kolanowego. Proporcjonalnie do ilości przebiegniętych kilometrów zmniejsza się także amortyzacja butów. Oznacza to, że po pewnym okresie powinniśmy zmienić obuwie sportowe na nowe. Buty do biegania zbudowane są z dwóch rodzajów podeszwy - zewnętrznej i wewnętrznej. Zbudowana z mieszanki pianek podeszwa wewnętrzna odpowiada za ustawienie stopy i ciała względem podłoża. Buty sportowe zachowują swoją moc do amortyzacji przez ok 500 - 1 000 km biegu w zależności od ich jakości, a także techniki oraz siły biegu. 3 zasady jak kupić dobre buty do biegania: Przymiarkę butów wykonaj po południu, gdy nogi są lekko zmęczone i nabrzmiałe. Stworzysz wtedy warunki podobne, do tych w trakcie biegu, gdy stopa jest zmęczona biegiem. But powinien być minimalnie większy od stopy, aby zapewnić trochę luzu dużemu palcowi. Obuwie sportowe wykonane jest z wytrzymałych i nierozciągających materiałów, więc nie powinniśmy oczekiwać, że but się rozciągnie. Przemyśl, gdzie najczęściej będziesz biegał i wybierz but dopasowany do typu podłoża. W zależności od tego czy będziesz biegał po asfalcie czy po leśnej ścieżce, powinieneś dobrać but z odpowiednią podeszwą. Buty do biegania po asfalcie są lekkie, a co najważniejsze mają wysoki współczynnik amortyzacji. Z kolei buty do biegów przełajowych mają grubszą podeszwę i dodatkowe wzmocnienia na cholewce, aby zapewnić stopie stabilność i amortyzację. Strój biegacza, zdrowe stawy Pamiętajmy także o doborze odpowiedniego stroju do biegania. Dobrze dobrany strój biegacza zapobiega zapaleniu tkanek lub wysiękowi w stawach. W zależności od warunków atmosferycznych, w których biegamy musimy także zadbać o prawidłowy strój. Często przyjdzie nam biegać w ekstremalnych warunkach, musimy być do tego przygotowani. Biegając pod wiatr mocniej napinamy mięśnie karku i ramion, co w ostateczności może spowodować zakwasy i ból głowy. W takich warunkach musimy zabrać ze sobą czapkę, kurtkę z zapięciami na nadgarstkach oraz spodnie ze ściągaczami na kostkach. Pamiętajmy o wykonaniu niezbędnej rozgrzewki, w czasie której rozgrzejmy mięśnie górnej partii tułowia. Jeżeli biegamy w deszczu musimy pamiętać o nieprzemakalnych butach o grubszej podeszwie, która pomoże amortyzować stopę. Bardzo ważnym elementem garderoby będzie także nieprzemakalna kurtka z kapturem oraz spodnie/ getry. Bardzo dobrze sprawdzi się bielizna termoaktywna, która uchroni nas przed wystąpienie podrażnień skóry. Odpowiednio dobrany strój jest niezbędny w czasie biegania zimą. Biegając zimą musimy dobrać buty o odpowiedniej podeszwie, które zapewnią przyczepność na śliskim podłożu. Poleca się także wybór niezaśnieżonego terenu. Biegając po wysokim śniegu należy wysoko unosić kolana, co istotnie zwiększa przeciążenie stawów i podnosi ryzyko skręcenia kolana lub uszkodzenia mięśnia. Odpowiednio dobrany strój biegacza może zapobiec zapaleniu tkanek lub wysiękowi w stawach Czy bieganie niszczy stawy? Oczywistym jest, że 'ruch to zdrowie', z drugiej zaś strony musimy być świadomi możliwości wystąpienia licznych kontuzji. Bieganie może niszczyć nasze stawy, jeżeli nie podejmiemy odpowiednich kroków, które przygotują nas do biegania. Bieganie z pewnością obciąża stawy, jednakże dobry trening rozciągający, który powinien poprzedzić bieganie, może w dużym stopniu przygotować nasze stawy na wzmożony wysiłek. Pomimo, iż bieganie wydaje się bardzo prostą czynnością, to nauka techniki biegowej wymaga wieloletniego szlifowania i powolnej adaptacji. Niestety większość biegaczy - amatorów całkowicie pomija ten etap i zbyt szybko przechodzi do intensywnych i obciążających treningów biegowych. Bieganie z lądowaniem na pięcie, to znak rozpoznawczy biegaczy - amatorów, którzy narażają się na wystąpienie licznych kontuzji. Dodatkowo wybór nieprawidłowego podłoża do biegania oraz problemy z nadwagą i nieprawidłową dietą, mogą spowodować, że bieganie tylko pogorszy ich kondycję. Czynniki te bezpośrednio mogą przyczynić się do wystąpienia licznych urazów stawu kolanowego, barkowego, a nawet stawów łokciowych. Jak poprawić kondycję stawów? Przed przystąpieniem do biegania, powinniśmy najpierw wzmocnić stawy kolanowe. Wykonanie odpowiednich ćwiczeń mięśni wokół stawu kolanowego (mięśnia dwugłowego i czworogłowego uda) zwiększy stabilizację stawu, co bezpośrednio pomoże nam uniknąć kontuzji. W czasie biegania na uraz narażone są przede wszystkim kolana, co wynika z ponadprzeciętnej eksploatacji kolan w czasie biegania. Dodatkowo na kontuzje narażone są przede wszystkim osoby, które nie posiadają dobrej techniki biegowej. Silne uderzenia pięt o podłoże, zwiększa obciążenie stawów kolanowych. Profesjonalni biegacze rozpoczynają krok biegowy od śródstopia, co zmniejsza obciążenie stawów i ryzyko wystąpienia kontuzji. Na urazy narażeni są także biegacze z nadwagą, u których obciążenie stawów kolanowych wynika z nadmiernej masy. Biegacze amatorzy, którzy chcieliby rozpocząć przygodę z bieganiem, minimalizując jednocześnie ryzyko wystąpienia urazów stawów, powinny zacząć bieganie od miękkiej powierzchni. Biegi po asfalcie lub betonie tylko zwiększają ryzyko wystąpienia kontuzji. Suplement diety na zdrowe stawy Osoby, u których zdiagnozowano kontuzje oraz zwyrodnienia stawów, mogą narzekać na uciążliwe bóle. Aby im zapobiec i poprawić kondycję stawów, zaleca się stosowanie odpowiednio dobranego suplementu diety na stawy. Ważne, aby suplement zawierał w swoim składzie kwas hialuronowy oraz siarczan chondroityny, które dzięki płynnej formie bardzo szybko przez układ trawienia dostają się do układu krążenia. Wszystkim biegaczom, u których zdiagnozowano zużycie chrząstki stawowej na skutek wzmożonego obciążenia stawów, polecamy uzpełnienie niedoboru mazi stawowej. Dzięki temu będziesz mógł powrócić do swoich sportowych pasji i zapomnieć o bólu stawów. Tags: Kontynuując korzystanie ze strony, wyrażasz zgodę na używanie plików cookie. Więcej Operatorem Serwisu jest DirectInfo sp. z z siedzibą w Ostrowie Wielkopolskim przy ul. Staroprzygodzkiej 117, 63-400 Ostrów Wielkopolski, NIP 622-276-35-69, Regon 3017358303, wpisaną do rejestru przedsiębiorców prowadzonym przez Sąd Rejonowy Poznań - Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu, IX Wydział Gospodarczy KRS pod numerem 0000385405. Operator jest jednocześnie Administratorem zbioru danych osobowych Użytkowników Serwisu. Korzystanie z Serwisu może się wiązać z koniecznością podania danych osobowych w celu prawidłowego wykonania umowy o świadczenie usług drogą elektroniczną. Operator Serwisu zbiera tylko te dane, które są niezbędne do należytego świadczenia oferowanych usług. Podstawą do przetwarzania Państwa danych osobowych jest zawsze Państwa dobrowolna zgoda lub stosowny przepis prawa. Państwa dane są w szczególności przetwarzane, gdy jest to konieczne do realizacji umowy, której są Państwo stroną lub gdy jest to niezbędne do podjęcia działań przed zawarciem umowy na Państwa żądanie. Operator Serwisu pełni obowiązki administratora danych i przetwarza dane zgodnie z przepisami Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) – RODO oraz innych powszechnie obowiązujących przepisów Urazy stawu skokowego Staw skokowy zwany stawem skokowo-goleniowym ulega dość często urazom. Nagłe i silne oparcie się pięty zewnętrzną stroną o podłoże jest przyczyną najczęstszego urazu, z jakim spotykają się lekarze ortopedzi. Zwykle ma miejsce wówczas uszkodzenie więzadeł pobocznych: strzałkowo- skokowego przedniego i strzałkowo-piętowego. Urazy skrętne stawu skokowego są najczęstszymi urazami wśród sportowców i stanowią do 25% przyczyn absencji w aktywności sportowej. Skręcenia więzadeł kostki bocznej osiągają 85%, więzadła przyśrodkowego 5%, zaś pozostałe 10% to skręcenia obejmujące uszkodzenie więzozrostu piszczelowo-strzałkowego. Patofizjologia Powstaje, gdy jedno lub dwa więzadła (w przypadku kostki bocznej) są uszkodzone i niewydolne. Biomechaniczne czynniki, takie jak: szpotawe golenie, szpotawe tyłostopie lub koślawe przodostopie - wpływają na niestabilność mechaniczną. Niestabilność opisywana jako nawracające skręcenia stawu skokowego i/lub uczucie „uciekania” stawu, wynikające z uszkodzenia mechanoreceptorów w więzadłach lub mięśniach kontrolujących zwartość stawu odpowiedzialnych za upośledzenie aferentnej (wstępującej) drogi odruchu proprioceptywnego. Skręcenie stawu skokowego jest jednym z najczęstszych urazów w układzie kostno-stawowym człowieka. Uraz ten dotyczy wszystkich grup wiekowych, jednak najczęściej dotyka młode osoby aktywne fizycznie. Przy prawidłowym działaniu możliwy jest relatywnie szybki powrót do pełnej aktywności, jednak w przypadku zaniedbania zwykły uraz może prowadzić do przewlekłej niestabilności stawu skokowego, doskwierającej przez wiele lat. W rzeczywistości urazy skrętne stawu skokowego niestety są dość często lekceważone, a pacjent zgłasza się do lekarza zwykle po dłuższym czasie. Postępowanie według prostego mechanizmu działania bezpośrednio po urazie, pozwala ograniczyć doznane uszkodzenia i przyspieszyć powrót chorego do sprawności. Wyróżnia się następujące skręcenia Skręcenie I stopnia Wymaga ograniczenia aktywności 7-10 dni, ustąpienia obrzęku i miejscowej bolesności. Korzystne są: chłodzenie, leki objawowe, opatrunek modelujący do chwili ustąpienia obrzęku (pelota w kształcie podkowy, ew. stabilizator pneumatyczny). Drenaż limfatyczny, masaż wirowy, fizjoterapia - pozwalają czasem skrócić okres absencji treningowej do 5-6 dni. Skręcenia II stopnia Wiążą się częściowo uszkodzeniem więzadeł, wymagają początkowego odciążenia kończyny, stabilizacji w łusce gipsowej, stabilizatorze lub ortezie przez 10-14 dni. Wskazana weryfikacja procesu gojenia w badaniu USG. Intensywna fizjoterapia i leki objawowe przyspieszają powrót do treningu, jednak nie wcześnie jak po 3-4 tygodniach. Skręcenia III stopnia Obejmują całkowite rozerwanie więzadeł kompleksu kostki bocznej a często również więzozrostu piszczelowo-strzałkowego. Wymagają dłuższego unieruchomienia w stabilizatorze (ew. gipsie podudziowym) na ok. 4 tygodnie. Wskazane jest odciążenie kończyny z niewielką stymulacją zakończeń receptorowych podeszwy dotykaniem do podłoża naciskiem równym 10-15 kilogramów. Konieczne monitorowanie procesu gojenia w badaniu USG. Fizjoterapia głównie odbudowująca propriorecepcję, objawowo przeciwzapalnie i przeciwbólowo, taping ochronny, itp. W przypadku utrzymywania się objawów funkcjonalnej niestabilności stawu wskazane rozważenie kontynuacji programu rehabilitacji do 6 m-cy, a następnie rewizja operacyjna i stabilizacja. Kiedy leczenie zachowawcze nie przynosi skutków, należy wykorzystać sposoby chirurgiczne. Optymalny ciąg zdarzeń po skręceniu stawu skokowego powinien przebiegać w następujący sposób: Jak najszybciej po skręceniu staw skokowy powinien zostać zabezpieczony bandażem elastycznym, ważne jest żeby tak założyć bandaż, aby uciskał on na staw skokowy, ale nie tamował dopływu krwi do palców stopy. Po zabandażowaniu staw powinien być schłodzony przez okres 15-20 minut - potem chłodzenie najlepiej jest powtarzać co 2-3 godziny. Nogę najlepiej umieścić na poduszce lub wałku tak, żeby była uniesiona o około 15-20 cm. Optymalnie, jeśli przez kolejne 2-3 dni po urazie można pozostać w pozycji leżącej z uniesioną nogą. Istotnym jest, aby przez pierwsze dni po urazie nie obciążać kończyny, na przykład poruszając się o kulach. Jeśli jest taka możliwość należy zgłosić się do ortopedy. Lekarz ortopeda zbada staw skokowy, oceni zakres uszkodzeń, jeśli będzie to konieczne zleci badanie USG lub wykonanie zdjęć rentgenowskich, aby wykluczyć złamanie kostek. W przypadku skręceń przebiegających z uszkodzeniem aparatu więzadłowego stawu skokowego lekarz powinien założyć półsztywny stabilizator stawu skokowego, który umożliwi chodzenie, a jednocześnie zabezpieczy przed kolejnym skręceniem w trakcie gojenia więzadeł. Ostatnim, ale niezwykle istotnym elementem leczenia skręceń stawu skokowego jest fizjoterapia, której celem jest przywrócenie pełnego, bezbólowego zakresu ruchu w stawie i dobrej kontroli równowagi ciała, tak, aby zapobiec nawracaniu urazu. Staw skokowy to jeden z bardziej skomplikowanych fragmentów układu kostno-stawowego człowieka. Nic więc dziwnego, że często dochodzi do urazów w jego obrębie. Są one zdecydowanie jedną z częstszych przyczyną wizyt u ortopedy. Jaka jest budowa stawu skokowego i na jakie urazy jest najbardziej narażony? Staw skokowy to jeden z bardziej skomplikowanych fragmentów układu kostno-stawowego człowieka. Jaka jest budowa stawu skokowego i na jakie urazy jest najbardziej narażony? Staw skokowy to staw łączący kości podudzia (kość piszczelową i strzałkową) oraz stopy (poprzez kość skokową). Stanowią go staw skokowy górny (staw skokowo-goleniowy) i dolny (staw skokowo-piętowo-łódkowy). Na górną część stawu skokowego składają się końce kości piszczelowej, strzałkowej i skokowej, którą jest charakterystyczna główka znajdująca się nad piętą po jej zewnętrznej części. Kości od zewnątrz pokryte są mocną błoną - torebką stawową - która wydziela ułatwiającą poślizg powierzchni stawowych maź. Cała konstrukcja wzmocniona jest 4 rodzajami silnych więzadeł: przyśrodkowym (inaczej trójgraniastym), skokowo-strzałkowym przednim, skokowo-strzałkowym tylnym i piętowo-strzałkowym. Staw skokowy dolny dzieli się na staw skokowy przedni, czyli skokowo-piętowo-łódkowy, i staw skokowy tylni, czyli skokowo-piętowy. Staw skokowy przedni jest zbudowany z wypukłej powierzchni stawowej kości skokowej oraz z kości łódkowatej, piętowej. Jest wzmocniony 3 więzadłami: piętowo-łódkowym podeszwowym, piętowo-łódkowym i skokowo-łódkowym. Z kolei staw skokowy tylni jest utworzony przez powierzchnię stawową piętową tylną kości skokowej oraz powierzchnię stawową skokową tylną kości piętowej. Jest on wzmocniony 4 więzadłami: skokowo-piętowym tylnym, skokowo-piętowym przednim, skokowo-piętowym przyśrodkowym, skokowo-piętowym bocznym. Spis treściStaw skokowy - skręcenieStaw skokowy - zwichnięcieStaw skokowy - złamanie Staw skokowy - skręcenie Skręcenie stawu skokowego (kostki) to uszkodzenie torebki stawowej i wzmacniających ją więzadeł stawowych. Istnieją trzy stopnie skręcenia: naciągniecie więzadeł (skręcenie I stopnia) - charakterystyczne są niewielki krwiak i obrzęk oraz lekka tkliwość i bolesność stawu skokowego; naderwanie więzadeł (skręcenie II stopnia) - pojawiają się objawy naciągnięcia więzadeł, tylko bardziej nasilone; rozerwanie więzadeł (skręcenie III stopnia) - przerwanie ciągłości więzadeł objawia się dużą niestabilnością stawu oraz silnym bólem i obrzękiem w jego okolicach; W przypadku lekkich skręceń stosuje się okłady wysychające, okłady z lodu, bandaże elastyczne. W skręceniach średnich i ciężkich – unieruchomienie w opatrunku gipsowym. Staw skokowy - zwichnięcie Zwichnięcie stawu skokowego to nieprawidłowe przemieszczenie się względem siebie kości i innych powierzchni tworzących staw skokowy. Towarzyszy temu rozerwanie torebki stawowej i więzadeł stawowych. Przemieszczone elementy kostne nie ulegają automatycznemu powrotowi, dlatego jest to poważniejsza kontuzja. Zwichnięte elementy wymagają szybkiego nastawienia. W przeciwnym razie może dojść do patologicznych zmian, które w przyszłości mogą nie tylko utrudnić nastawienie, lecz także mogą pogorszyć funkcję stawu. Staw skokowy - złamanie W obrębie stawu skokowego najczęściej dochodzi do złamania kości goleni, która razem z kością strzałkową łączy kolano z kostką. Może dojść do złamania jednej kostki najczęściej bocznej, złamania obu kostek (bocznej i przyśrodkowej) i złamania trójkostkowego, gdzie oprócz obu kostek złamanie obejmuje tylny brzeg piszczeli. W przypadku złamania zamkniętego pojawiają się ból w stawie skokowym, obrzęk stawu, zasinienie i ograniczona ruchomość stawu. Złamanie zawsze wymaga interwencji chirurga, który złoży kość i unieruchomi ją, stosując opatrunek gipsowy, śruby lub metalową płytkę. W przypadku złamania z przemieszczeniem, konieczna jest operacja - otworzenie stawu. Czy po skręceniu stawu skokowego można mieć obrzęk limfatyczny? Po dwukrotnym skręceniu stawu skokowego zrobił mi się obrzęk limfatyczny. Jest już twardy i nie schodzi po nocy. Zrobiłam RM ale nie ma mowy o tym co jest nie tak. Nie ma zmian patologicznych w obrębie kości, więzadeł. Czy lekarz by napisał, że to obrzęk limfatyczny? Czy muszę zrobić jeszcze jedno badanie w tym kierunku? Gdzie szukać pomocy? Czy bandażowanie daje dobre efekty we wczesnym stadium? Witam! Obrzęk pourazowy występuje praktycznie zawsze po złamaniach kości, skręceniach stawów kończyn. Zdarza się, że wycofuje się w ciągu kilku dni, czy tygodni wraz z postępem procesów regeneracyjnych. Niestety, często dochodzi do powstania obrzęku przewlekłego, zwłaszcza przy nawracających urazach. Wówczas, w okolicy stawu powstaje przewlekły stan zapalny i obrzęk, który ogranicza znacznie regenerację tkanek i ich prawidłowe gojenie się. Długotrwałe utrzymywanie się obrzęku powoduje zwłóknienia tkanek, stwardnienie i brak elastyczności skóry, co wpływa również na ograniczenie ruchomości w obrębie stawu oraz bolesność. Czasem podczas urazu może dojść do zniszczenia naczynia limfatycznego – w takim przypadku, obrzęk często utrzymuje się, a nie leczony ma skłonność do progresji. Zwalczanie lub zmniejszenie obrzęku ma bardzo duże znaczenie dla prawidłowego gojenia się tkanek. W obrzęku pourazowym zaleca się stosowanie kompleksowej terapii przeciwobrzękowej, która zmniejszy stan zapalny, rozbije powstałe dotychczas zwłóknienia tkanek, przyspieszy regenerację tkanek, usprawni odpływ chłonki i zapobiegnie kolejnym powikłaniom. Na razie nie musi Pani robić dodatkowych badań, proszę poddać się serii zabiegów z zakresu drenażu limfatycznego i bandażowania. Odpowiednie ćwiczenia również pozwolą uelastycznić i wzmocnić tkanki oraz poprawią czucie głębokie, co wpłynie na zmniejszenie prawdopodobieństwa wystąpienia ponownego skręcenia stawu. Na koniec terapii powinna Pani zakupić podkolanówkę uciskową, która podtrzyma efekt terapii. Prawdopodobnie obrzęk będzie powracał, dlatego powinna pani zwrócić szczególną uwagę na profilaktykę -unikać kolejnych urazów, wysokich temperatur (kąpieli w gorącej wodzie, sauny, opalania), nosić profilaktycznie podkolanówki uciskowe i w razie konieczności powtarzać zabiegi z zakresu KTP. Proszę szukać certyfikowanego terapeuty z zakresu Kompleksowej Terapii Przeciwobrzekowej, gdyż nie każdy “masaż limfatyczny” przynosi oczekiwane efekty! Na terenie Poznania Kompleksowa terapia Przeciwobrzękowa jest dostępna m. in. w Ośrodku Rehabilitacji Dziennej na os. Rusa – w budynku Hospicjum Palium. Maria Naglak

czy po usztywnieniu stawu skokowego można jeżdzić samochodem